‘Ronduit zorgelijk’ vindt Hartveld het dat eenderde van de werknemers eerst toestemming moet vragen aan de chef om de bedrijfsarts te mogen consulteren.

Van november tot half december reageerden ruim 700 werknemers. En hun mening is niet mals. Hoopgevend is nog dat 78% van hen zegt te weten wie de bedrijfsarts is. Maar een bijna even groot percentage (76) zegt de functionaris - die ook geacht wordt zich bezig te houden met preventie - nog nooit op de werkvloer te hebben gezien. De helft van de respondenten geeft dan ook aan de bedrijfsarts vooral als ‘verzuimcontroleur’ te zien en minder (20%) als een arts die werkt aan preventie. 

Preventiemedewerker de ‘grote onbekende’

De FNV wilde ook de mening van werknemers weten over de preventiemedewerker. Elk bedrijf is wettelijk verplicht zo’n medewerker aan te stellen. Maar is de bedrijfsarts de ‘grote afwezige’ op de werkvloer, de preventiemedewerker is vooral de ‘grote onbekende’. Zo geeft 72% van de respondenten aan niet te weten wie de preventiemedewerker is.

Treurig

Leo Hartveld: ‘Kennelijk is het in veel bedrijven niet best gesteld met preventieve activiteiten. En als ze er toch zouden zijn, dan ontrekken deze activiteiten zich aan de waarneming van werknemers. Toch treurig in de wetenschap dat we duurzame inzetbaarheid en langer gezond werken als topprioriteiten op de sociale agenda hebben gezet.’

Negatief zelfbeeld

Reden voor de FNV de peiling te organiseren is een discussie in de SER over de bedrijfs-gezondheidszorg. Maar ook onderzoek door de VU onder bedrijfsartsen deed bij de vakcentrale de alarmbellen rinkelen. Hartveld: ‘Het blijkt dat de beroepsgroep een zeer negatief zelfbeeld heeft. Het leek ons daarom goed om ook de patiënten, de werknemers eens aan het woord te laten.’

NVAB

Voorzitter Pieter Rodenburg van de Nederlandse Vereniging voor Arbeids- en Bedrijfsgeneeskunde (NVAB) bestrijdt dat Nederlandse werknemers massaal ontevreden zouden zijn over het werk van hun bedrijfsarts. „De grote arbodiensten laten gelukkig allemaal stijgende tevredenheidcijfers zien."

Wel erkent hij dat er een probleem is met de toegankelijkheid van bedrijfsartsen. „Die is nu te beperkt en dat is te wijten aan het systeem. In de eerste weken van verzuim zitten er vaak casemanagers tussen, die beoordelen of iemand naar de bedrijfsarts moet. Daarnaast kan niet iedereen zomaar naar een bedrijfsarts. Wij vinden dat dit wel moet, juist voor de preventie van verzuim op het werk. We moeten allemaal langer doorwerken, dus je moet veel meer bezig zijn met het voorkomen van ziekteverzuim."

06 februari 2012 | FNV en Telegraaf

REACTIE OP DIT ARTIKEL

Door A.F. Algra, zelfstandig bedrijfsarts en voormalig bestuurslid NVAB

Bedrijfsarts onder vuur – een duiding.

Even concreet: waarover praten we ?

Het FNV hield een meningspeiling onder haar leden; slechts (?!)700 leden reageerden en de helft daarvan was negatief over de bedrijfsarts. kortom: 350 (!) Nederlandse werknemers vonden iets; dat is waarlijk geen groot aantal en in het geheel niet representatief te noemen. 

Vanwaar dus nu deze fuzz ?

Daar is op zich wel een reden/aanleiding voor aan te wijzen: volgens de FNV moet de bedrijfsgezondheidszorg namelijk op de schop en de bedrijfsarts moet worden omgebouwd tot arbeidsgeneeskundige (werknemersarts) gefinancierd door de zorgverzekering ( dus collectief), hetgeen impliceert dat de zorgpremie voor elke Nederlander stijgt met 40-60 euro per jaar.

Waarom ? 

De bedrijfsarts is namelijk een verlengstuk /agent van de werkgever en dus niet te vertrouwen, want de werkgever betaalt ! De redenering erachter is even simpel als plat: wiens brood men eet, wiens woord men spreekt. Gebaseerd op ouderwetse zwart wit denken: inhalige kapitalist/werkgever versus zielige uitgebuite werknemer/medewerker. Het miskent de moderne arbeidsverhoudingen en doet ernstig afbreuk aan de complexe werkelijkheid waarin de bedrijfsarts werkt. Maar dat komt even niet van pas.

Framing

In deze strategie is het nuttig de bedrijfsarts bewust in een kwaad daglicht te zetten. Bovendien is het een buitengewoon gemakkelijk te bespelen sentiment. Het is dus relatief gemakkelijk scoren. In de politiek heet zo iets framing. In gewoon Nederlands stemmingmakerij.

Maar waar zijn de feiten ?

Hamvraag is: waar zijn de harde feiten, de bad cases van bedrijfsartsen die er een potje van maken. Je zou een dik zwartboek verwachten met uitgebreide beschrijvingen van wat er allemaal is verkeerd gegaan. Maar niets van dit alles ! en zo wordt het beeld geschapen dat het niets meer is dan geklaag en getwitter van boze en verongelijkte vakbondsleden. 

Discutabele opstelling NVAB

Je zou verwachten dat de beroepsvereniging van bedrijfsartsen ( de NVAB) tegen dergelijke slecht onderbouwde aantijgingen ferm tegen in het geweer zou komen. Want: wat is erger als de integriteit van je beroepsgroep ter discussie wordt gesteld ! In plaats van op de bres te springen voor de bedrijfsarts beweegt de NVAB ( bij monde van haar voorzitter) ruimhartig mee met het FNV en neemt te weinig afstand. Teleurstellend en betreurenswaardig.

Opportunistische redenen

Voor de discutabele opstelling van de NVAB zijn wel redenen te vinden. Opportunistische reden wel te verstaan. Het doel van de NVAB is de bedrijfsarts uit de vermaledijde arbo wereld terug te geleiden naar haar moederschoot: de zorg sector (het beloofde land). Tja, en omdat te bereiken moet je soms wat schipperen. Ja toch ?

Professioneel statuut: een papieren tijger !

Er bestaat uitgebreide regelgeving tav de kwaliteit van het professioneel handelen van de bedrijfsarts, waaronder het professioneel statuut. Dat is op dit moment een papieren tijger. 

Afsluiting:

Toon karakter en maak werk van het professioneel statuut! Het zou de NVAB sieren serieus werk van haar professioneel statuut te maken in plaats van mee te huilen met de wolven (FNV) in het veld!

06 februari 2012 | www.arbo-online.nl